Ultramaraton Piękny Wschód 2017 - czyli 320km bez szprychy :)

Sobota, 29 kwietnia 2017 · dodano: 02.05.2017 | Komentarze 0

Pierwsze ultra w 2017 - standardowo Piękny Wschód, jadę tam po raz drugi. Jak co roku trasa jest inna więc dodatkowo łakomym kąskiem jest trochę nowych gmin które wpadną do kolekcji.
Jadę z Ełku z Pawłem i Gosią więc mam mniejszy dystans, większy luz i tym samym jestem na miejscu wcześniej niż zwykle. Pogaduchy, odprawa, piwko, kolacja, ostatnie przygotowania i spanko. Noc słabo przespana, jak to na sali spory ruch, głośno i finalnie wyszło kilka h snu mniej niż być powinno. Budzę się jednak bez problemu i nawet wyspany. Śniadanko na szybko i w trasę.
Jest zimno, całą noc padało więc drogi mocno mokre i na dodatek od rana wieje silny zachodni wiatr. Nie będzie komfortowo więc ubieram się ciepło.
Startuję w Pawłem i Mariuszem z zamiarem spokojnej równej jazdy. Tak też ruszamy.

PK 1 Żółkiewka po 100km pękł sprawnie, na rozmowach, w kilkuosobowej grupie, punkt zaopatrzony świetnie, zacząłem się zastanawiać czy ciągnięcie wszystkich żeli i bananów to był dobru pomysł :/ Cały czas jest mokro a wiatr jest na tyle silny że nawet ja czuję że muszę mocno trzymać kierownicę.
PK 2 Józefów, kolejne 80km za nami. Jest nieźle. Po drodze mijamy kilka osób z wcześniejszych grup, a nas mija kilku solistów :) na 140km oczekiwany podjazd za Szczebrzeszynem, nastawiałem się na mordęgę ale poszło gładko. Potem bardzo ostry zjazd i od tego momentu jedziemy już tylko z Pawłem. Mariusz odpuścił na górce o mocno został. Od początku mówił że górki to nie jego domena (moja z resztą również)
Od połowy drogi jest już sucho i nie pada. Wieje ciągle.
PK 3 Horyniec Zdrój (70km). Zaraz po opuszczeniu Józefowa pech, szlag mi trafia szprychę z tyłu. Koło dostało bicia ale na razie jest około 1cm. Czuję pod tyłkiem ale jadę dalej wykręciwszy z pomocą Pawła szprychę, tylko nypel został luzem w komorze.
Od tej chwili zaczęła się asekuracja na dziurach i na zjazdach, hamowanie tylko przednim i psychiczna mordęga - wytrzyma czy nie wytrzyma. W końcu jeszcze ponad 320km drogi przed nami.
Tempo trochę spadło jednak starałem się nie spowalniać zbyt mocno Pawła aby nie wydłużać jazdy. Stan koła stale nadzorował Paweł.
Horyniec - duży punkt, zjedliśmy obiad, napełniliśmy bidony i w sumie szybko pojechaliśmy dalej.
PK 4 Tyszowce (około 77km). Najpiękniejszy odcinek trasy. Mega lasy, strumienie, oczka wodne w lesie, jakieś starorzecza, no i górki. Nie mocne górki ale takie 1-2% ale 3-4 km. Jak to Paweł określił 'męczynogi'.
Wiatr się uspokoił niemalże zupełnie i czekamy aż zacznie dmuchać od południa (wg prognoz)
PK 5 Hrubieszów (27km) - najkrótszy odcinek, przejechaliśmy go sprawnie. Na miejscu przy stadionie gulasz (jak w zeszłym roku), mega krótka pauza i dalej w drogę.
PK  6 Wierzbica (78km). Z Hrubieszowa ruszamy z grupą. Jest mocniej, szybciej przy sprawnych zmianach kmy uciekają. Ja mam jednak znowu pecha. Po ciemku wpadam w dziurę i bicie się powiększa. Ja nie mogę ryzykować, jestem zbyt blisko mety więc zdecydowałem się zwolnić i odpaść od grupy. Paweł mimo moich namów zostaje ze mną. Czuję się obciążeniem ale skoro tak chce to jego decyzja ;) Nie ukrywam że jest mi miło :P
Przed Chełmem pokonujemy te upierdliwe górki a potem jest już płasko.
Meta  Parczew (72km) Jedziemy sami. Pawła trochę muli, dopada nas ogólne znużenie i zanurzamy się w cholernym odliczaniu km a potem metrów do mety. Idzie wolno jak krew z nosa. Jest chłodno, pojawiają się mgły o świcie i już od jakiegoś czasu nie jest zbyt przyjemnie. Na to wszystko 45km przed Parczewem trafia się ponad 20km beznadziejnego asfaltu co jeszcze zwiększa nasze zmęczenie i dobija głowę. Ja przy każdej dziurze ze stresu robię w gacie bo nie wiem czy koło dojedzie.
Dojechało :) Nie wiem czy będzie do wycentrowania ale to zostawię fachowcom.

Podsumowując, jechaliśmy spokojniej niż w zeszłym roku, ale:
- nie miałem żadnego kryzysu zdrowotnego, górki jakoś pokonywałem w miarę bezboleśnie
- dupa na nowym siodle zajebiście, bez smarowania i bez żadnych dolegliwości
- kolano przetrwało bez awarii i bez większych bóli, ćmiło jedynie do pierwszych 150km
- przy spokojnej jeździe dużo więcej zakodowałem krajobrazów i ciekawych odcinków niż w zeszłym roku, z którego to pamiętam jedynie zmęczenie
- najbardziej ucierpiała lewa dłoń, ale wydaje mi się że głównie przez to że tylko ona hamowała przez ponad 320 km
- stopy akceptowalnie

Dużo jadłem kanapek, sporo piłem ale to chyba dobrze.
Porównując z 2016 netto dłużej o godzinę ale brutto krócej o 5 minut :P
Tak naprawdę jeszcze nie jechałem takiego dystansu z mniej niż 2h przerwy, czyli da się.
+18 gmin:
Bełżec, Narol, Horyniec-Zdrój, Lubaczów teren miejski, Lubaczów obszar wiejski, Cieszanów, Susiec, Józefów, Nielisz, Rudnik, Żółkiewka, Rybczewice, Piaski, Mełgiew, Wólka, Spiczyn, Ludwin, Ostrów Lubelski

Iława - Jabłonowo po gminy

Niedziela, 2 kwietnia 2017 · dodano: 02.04.2017 | Komentarze 0

Piękny Wschód się zbliża więc trzeba zacząć się ruszać. W planach 250km z Pawłem i Gosią ale się okazało, że jednak Gosi nie będzie i jedziemy sami.
Do Iławy pociągiem, spotykamy się na peronie, jest 21 więc nieco chłodniej ale nadal czuć że sobotni dzień był ciepły. Startuje na krótkie spodenki, długa góra i bez rękawiczek. Jest ok.
Ruszamy spokojnie bez spinania się. W nocy jedzie się inaczej, wydaje się że człowiek pędzi a na liczniku 24-25 km/h :) Niezła zmyłka.
Trasę mamy hmmm skomplikowaną, kręcimy się w każdą możliwą stronę, żeby pozbierać jak najwięcej gmin. Ukłon dla Pawła za przygotowanie wyjazdu.
Wiatr jest lekki ale odczuwalny, kierunek S/SE, więc większość trasy pokonujemy w warunkach niesprzyjających. Od początku mamy nadzieję, że chociaż asfalty nam nie dadzą w kość.
W sumie nie było źle, powiedziałbym, że było 10% złych dróg, 40% w miarę a reszta na prawdę ok. Było trochę podjazdów, trochę szybkich zjazdów, sporo zwierzyny, mało i krótkie postoje, były mijane ogniska, szczekające psy (całe mnóstwo) i było trochę kilometrów.
Zniosłem to lepiej niż się spodziewałem. Zdrowotnie w porządku, kolano ćmiło ale nie przeszkadzało, najbardziej doskwierały dłonie nie przyzwyczajone do baranka po przerwie zimowej oraz kark...

Wpadło trochę gmin ale też nie obyło się bez małych pomyłek, okazało się że kolejną wolną gminę minęliśmy o 100m O_O a wystarczyło odbić w bok hehe, no cóż, kiedyś trzeba będzie tam wrócić.

Kolejny wypad z Pawłem udany, mam nadzieję że nie tylko z mojej strony ;) Większość trasy przegadana, a było o czym, w końcu MRDP zbliża się wielkimi krokami :)



Pokaż trasę GPS
+ 26 gmin
Brzozie, Jabłonowo Pomorskie, Zbiczno, Lisewo, Stolno, Gruta, Łasin, Radzyń Chełmiński, Rogóźno, Świecie nad Osą, Wąbrzeźno, Dębowa Łąka, Książki, Płużnica, Wąbrzeźno, Grudziądz - miasto, Grudziądz - teren wiejski, Rybno, Lubawa - miasto, Lubawa - teren wiejski, Kisielice, Nowe Miasto Lubawskie - miasto, Nowe Miasto Lubawskie - teren wiejski, Biskupiec, Grodziczno, Kurzętnik

Niby miało być spokojnie ale nie było

Czwartek, 23 marca 2017 · dodano: 24.03.2017 | Komentarze 0

Rano wstałem wcześniej aby zakręcić trochę ponad godzinkę. Zdziwiłem się, jak mnie powitał zaledwie jeden stopień, ale co zrobić, jak już się podniosłem to trzeba jechać.
Zero wiatru więc specjalnie nie zmarzłem ale po 40km palce u stóp miałem wychłodzone. Jednak szosa to większa prędkość :)

Po południu wyznaczyłem sobie pętelkę na spokojny przejazd.
Do góry na Witomino bardzo turystycznie, potem już ruszyłem szosowym tempem choć nie trzymałem prędkości a bardziej skupiałem się na kadencji.
Całkiem przyjemnie i nawet górki zbytnio mnie nie forsowały ale słynny NDW mnie pokonał. Nie miałem sił z nim walczyć i podjechałem ledwie tocząc się.
W sumie wyszło 75km i trochę górek. Nie ma dramatu.

Brooks mi trzeszczy. Okazało się że mam stalowe rusztowanie nadpęknięte i te trzaski bardzo wkurzały ucho :)
Coś mi się wydaje że czeka mnie kolejny wydatek :/

Pierwsze gminobranie w nowym sezonie

Piątek, 3 lutego 2017 · dodano: 03.02.2017 | Komentarze 0

W lutym miała paść pierwsza setka. Na przyszły tydzień prognozy wspominają o sporych mrozach więc szybka decyzja: dzień urlopu, zakup biletu PKP i zbieram się po ostatnie gminy województwa pomorskiego.
Plan jest taki aby dojechać pociągiem do Słupska a potem 'prawie' najkrótszą drogą do Lęborka.
Rano w Rumi nie jest źle, jest minus ale mimo wszystko całkiem przyjemnie, w Słupsku jednak wieje, niestety całkiem mocno od samego rana i niestety kierunek jest taki, że przyjemniej by było jechać trasę w drugą stronę. Cóż, w końcu to jest tylko 100km a i wiatr nie jest jakiś super silny, jadę.

W Słupsku DDRami, całkiem przyjemnej jakości, potem do Domaradza krajówką, ale nie ma dużego ruchu więc zleciało bez większych przygód. Wiatr dokucza a ja jadę. Staram się trzymać prędkość choć nie za wszelką cenę. Wiem że pociągów jest sporo do domu, plan jednak był taki aby zdążyć na 13:00.

Jak na razie czasowo jadę 'na żyletki'. Postojów nie robię, zdjęć nie robię (prawdę mówiąc nie ma nic ciekawego) piję jadąc.
Dookoła pola, wiatr ma gdzie się rozbujać, co się odbija na tym że zaczyna mi przewiewać lekko już spoconą kominiarkę. Dopiero gdzieś na 30 kilometrze pojawiają się zalesione tereny i jest od razu przyjemniej. Humor się poprawia, noga kręci i jest ok.
W międzyczasie mijam 5 km bruku. Kląłem jak szewc ale przejechałem. Z radością powitałem dziurawy asfalt ;)
Tuż przed półmetkiem muszę odbić z fajnej drogi, a szkoda bo fajnie się jedzie, nie mogę jednak zostawić jednej gminy. Skręcam po Kołczygłowy a tu dupa. Znowu bruk i to oblodzony bruk. Jadę 10km/h i mimo wszystko zaliczam glebę. Rower mi się położył a ja poleciałem do przodu na cztery łapy. Kolana trochę bolą i dopiero później się okazało, że lekko je poobdzierałem.
Chwilowo z powodu lodowiska nie da rady jechać, zaliczam więc przymusowy, prawie kilometrowy spacer. Nawet idzie się ciężko.

Potem już było przyjemnie, kierunek jazdy zmienił się na NE więc wiatr miałem z boku lekko pomagający. Tempo podskoczyło, pojawiły się pagórki ale bez żadnych wielkich męczarni wszystko łykam.
Ostatnie 10km przed Lęborkiem stały zjazd.

Dojeżdżam zgodnie z planem 15 minut przed pociągiem, miałem nawet czas aby kupić coś ciepłego do picia ale się nie udało. Pani nie pozwoliła mi wejść z rowerem nawet na 2-3 minuty. Masakra.
Trudno. Zjadłem w pociągu banana i razem z licznymi 'panami' pijącymi piwo dojechałem do domu.

Wpadło 6 gmin:
Damnica, Potęgowo, Dębnica Kaszubska, Kołczygłowy, Czarna Dabrówka, Cewice
I tym sposobem POMORSKIE ZAMKNIĘTE :)

Pokaż trasę GPS

BBT o którym chciałbym zapomnieć...

Sobota, 20 sierpnia 2016 · dodano: 27.08.2016 | Komentarze 2

No i nadszedł ten wielki dzień. Dzień, w którym miałem się zmierzyć z konkretnym dystansem, swoją głową i łydami.
Wstałem wyspany, zjadłem śniadanko, wszystko na spokojnie, bez pośpiechu, rower przygotowany i sprawdzony, za oknem pogoda ok, zachmurzenie pełne, ciepło, bez deszczu ale na ulicach widać było ślady po nocnych opadach.
Razem z Gosią i Darkiem udaliśmy się z plecakami na prom aby dostać się na start. Zdaliśmy bagaże, przepaki i czekamy.

Paweł już jedzie od 2,5 godziny, Gosia ruszyła tuż przede mną, ja już przygotowany, oznakowany i czekam na sygnał dźwiękowy promu do startu. W mojej grupie jedzie Marcin i Leszek, których poznałem na Pięknym Wschodzie, mocni są i widzę że ich nastawienie jest bardzo bojowe. Postaram się z nimi zabrać o ile tempo nie będzie za mocne.

Startujemy punktualnie, przetaczamy się przez obrzeża miasta i wypadamy na trasę. Tempo rośnie, lecimy średnio grubo ponad 32-33 km/h. Trzymam się bez problemu ale wiem, że nie dam rady tak kręcić całego dystansu. Tu był mój pierwszy błąd, od którego wszystko pewnie się rozpoczęło. Do pierwszego punktu na 76 km wpadamy ze średnią 32km/h, po drodze wchłonęliśmy 3-4 wcześniejsze grupy. Za szybko cholera. Pogoda bardzo ok, bez słońca, lekki wiatr w twarz a na szosie wyraźne ślady deszczu który musiał spaść tuż przed naszym przejazdem. Krótka pauza w Płotach na pierwszym PK, pieczątka i jedziemy dalej. Leszek popędza start więc nie ma nawet 3 minut przerwy.

Jedziemy dalej. Kolejny punkt jest w Drawsku Pomorskim na 130 km, do setnego km dojeżdżam jeszcze z chłopakami ale wiem, że to jest ostatni odcinek z tą grupą, jest zdecydowanie za mocno, ostatnie kilometry miałem problemy aby nadążyć za grupą a przy okazji pojawił się tajemniczy ból w kolanie. Trochę się zmartwiłem ale miałem nadzieję, że jest to chwilowa niedogodność, więc zwolniłem mocno aby odsapnąć i do punktu dotoczyłem się sam w leniwym tempie. Robi się ciepło, słońce zaczyna palić, więc prognozy powoli się spełniają. Na punkcie robię dłuższą pauzę, zjadam kanapkę, spijam kawę, spotykam też Sławka z Włocławka i jak się okazuję jedziemy razem prawie do końca mojego przejazdu. Startujemy w parze. Tempo luźniejsze, więc nie mam problemu aby się trzymać a przy okazji 27-28 km/h w pełni mnie satysfakcjonuje w perspektywie ostatecznego wyniku.

Następne punkty Wałcz i Bydgoszcz można powiedzieć bez problemów, droga bardzo dobra, ruch akceptowalny, mimo spokojnego tempa mijamy kolejne osoby a minęło nas tylko kilku twardzieli którzy jadą solo i ich tempo było dużo mocniejsze. Odcinek do Piły - 97km poszedł spokojnie, później Bydgoszcz odcinek około 70km w większości po krajowej 10tce, która mimo zmierzchu dała możliwość równej jazdy.
Zmęczenie zerowe, spać się nie chce, tylko te cholerne kolano boli coraz mocniej. W Bydgoszczy zmieniam ustawienie roweru, obniżam siodełko i przesuwam je do przodu, pomaga ale nie eliminuje bólu. Zdobywam jakieś prochy, smaruję ketonalem ale jest słabo...

PK Toruń krótki odcinek nie kojarzę nic ciekawego oprócz bolącego kolana...

Następny PK w Dębie Polskim tuż za Włocławkiem. Jedziemy nocą, dobra droga, kończą się pagórki czyli miejsca gdzie na zjazdach odpoczywa mi noga. Jest zupełnie płasko i trzeba non stop kręcić, jedziemy ze Sławkiem w dwójkę, tempo nadal trzymamy założone i wszystko by było mega gdyby nie pieprzone kolano! W połowie drogi dopada mnie mały senny kryzys, zatrzymujemy się na chwilę na Orlenie, spijam kawę, parę minut leżymy na glebie i ruszamy dalej. Sławek spoko gość rozumie sytuację i mimo wszystko jedzie razem ze mną, głównie to on nas ciągnie choć i ja wychodzę na przód. Nie jest to taki problem bo wiatr w nocy zesłabł, droga jest dobra a czy z tyłu czy z przodu po płaskim kręcić trzeba stale. Zauważyłem też interesującą zależność, że leżąc na lemondce boli mnie zdecydowanie mniej, dziwne... Chyba trzeba się w przyszłości udać na bike fitting bo coś czuję że mam źle ustawiony rower i może to też się przyłożyło do mojej kontuzji.

W Dębie Polskim czeka na nas Janek Doroszkiewicz. Punkt bardzo ok, można się zdrzemnąć, zjeść popić ale nie siedzimy tam długo tylko ruszamy w dalszą drogę. Jak się okazało, dołącza tam do nas dwóch kolegów Sławka - Czarek i Tomek, również z Włocławka. Tomek jest mocny i stale podkręca tempo, nie jest to dobre dla mojej nogi. Następny PK Gąbin bardzo krótki, zaledwie 36 km, nawet nie pamiętam kiedy go przejechaliśmy, ale te szarpane tempo coraz mocniej daje mi w kość.
Od Gąbina do Żyrardowa ruszamy w upale, lecz po paru km łapie nas deszcz. Grupa staje aby się schować pod wiatą a ja się delektuję chłodnym deszczykiem i jadę powoli dalej. Doganiają mnie oczywiście po 15 km ale to nic bo zauważyłem że jak jadę sam to zdecydowanie mniej boli mnie noga, być może podświadomie się oszczędzam. PK Żyrardów 15 minut postoju i ruszam sam. Grupa mnie dochodzi ale nie wyprzedza, mimo że naumyślnie jadę wolno i chciałem ten odcinek do Białobrzegów przejechać sam. Tuż za Grójcem zostaję z tyłu ponieważ padła bateria w garminie i musiałem zahaczyć o lokalny sklepik. Zaczynają się znowu górki ale tym razem każdy podjazd to już jest męczarnia a zjazd nie daje wystarczającego odpoczynku od bólu i coraz bardziej myślę o rezygnacji. Na nawet małych podjazdach w kolanie odczuwam bolesne kłucia, tak mocne że aż mi drętwieje noga.

W Białobrzegach postanawiam dotoczyć się do Iłży. Jest to duży PK, gdzie skończę moją przygodę z BBT. Miałem w planach robić częste przerwy i w ten sposób jakoś dokręcić do tego 700 km. Niestety 10km za Białobrzegami poddaję się.
Nie ma to sensu, od 100km jadę jedną nogą, a gdzie jeszcze podjazdy przed Ustrzykami...
Dzwonię do sędziego i informuję o decyzji, w odpowiedzi otrzymuję info że muszę się jakoś dostać do Ustrzyk bo przecież muszę zdać urządzenie GPS. WTF?? Myślałem,. że chociaż w niewielkim stopniu otrzymam pomoc aby dostać się na jakiś PK, ale nic z tego.
No cóż, nie komentuję i idę z powrotem do PK Białobrzegi.
Miałem mega farta bo widzę jadący wóz chłopaków z Włocławka, Mariusz spoko gość, pakuje rower na bagażnik i zabiera mnie do Iłży. Jestem uratowany...

W Iłży spędzam 8h w oczekiwaniu na transport do Ustrzyk, zabiera mnie tam żona Rafała, który też zrezygnował z ukończenia wyścigu.
W Ustrzykach jestem około 8, przebieram się, jem co nie co, wsiadam w autobus do Rzeszowa o 10:00 i już o 7 rano jestem w Gdyni...

Jestem wściekły, zły, wkurwiony, zmartwiony, sam już nie wiem i na to wszystko kuleję...
Całą drogę do Gdyni myślałem o tym zakichanym kolanie i mojej własnej głupocie, która się do tej sytuacji przyczyniła. Mam nauczkę na przyszłość, jechać tylko swoje, jakbym tak zrobił to bym pewnie ukończył...


Gminy: 48
Golczewo, Płoty, Resko, Łobez, Drawsko Pom., Kalisz Pom., Mirosławiec, Szydłowo, Piła, Kaczory, Miasteczko Krajeńskie, Białośliwie, Wyrzysk, Sadki, Nakło nad Notecią, Białe Błota, Nowa Wieś Wlk, Solec Kujawski, Wielka Nieszawka , Toruń, Aleksandrów Kuj wiejski, Raciążek, Waganiec, Lubanie, Włocławek wiejski, Włocławek miejski, Nowy Duninów, Łąck, Gąbin, Sanniki, Iłów, Rybno, Młodzieszyn, Sochaczew wiejski, Sochaczew miejski, Teresin, Wiskitki, Żyrardów, Radziejowice, Mszczonów, Żabia wola, Pniewy, Grójec, Bielsk Duży, Goszczyn, Promna, Białobrzegi, Stara Błotnica

Ostateczni test bez SPD przed BBT

Poniedziałek, 15 sierpnia 2016 · dodano: 15.08.2016 | Komentarze 1

Ostatnia chyba dłuższa przejażdżka przed BBT i ostateczny test platform.
Pętla z Kubą. Kuba jest słabszy ode mnie więc wiedziałem, że będzie dłużej i spokojniej. Powitał nas wiatr w twarz. Prognozy jeszcze wczoraj mówiły, że ma się na dziś uspokoić ale jak to prognozy pomyliły się. Dmucha konkretnie. Ciężko się jedzie, zwłaszcza po tych otwartych terenach. Do Choczewa nie walczymy z wiatrem ale powoli i sukcesywnie jedziemy do przodu. Tam nawrotka i zjazd do Bolszewa. Od razu lepiej, wiatr pomaga, Kuba też się spiął no i tempo wzrosło.
Sama trasa bez echa, ale pętla bardzo fajna na trening w okolicach 100km.

Jaki plus? Przejechałem praktycznie bez zmęczenia.
NIE BOLĄ MNIE STOPY! NIC A NIC!!
Jest mega zajebiście bo mogę się skupić na kręceniu a nie ciągle myśleć o palących podeszwach...
Kurde moje spojrzenie na BBT jest pełne optymizmu, być może udało się wyeliminować element o który obawiałem się najmocniej :)

Pokaż trasę GPS

Morąg - Olsztyn po kilka gmin

Niedziela, 31 lipca 2016 · dodano: 01.08.2016 | Komentarze 2

Niedziela. Dwie ostatnie nocki zarwane (jedna nie wiem czemu nie mogłem spać a druga w pracy), poprzeplatane krótkimi wyjazdami rowerowymi tak więc zmęczenie narosło.
Dziś pobudka o 9, a wstałem przed budzikiem, nie jest źle, za oknem słońce i niewielki wiatr. Wygląda całkiem przyzwoicie.
Kończy się mój okres samotnego pobytu w Rumi i trzeba pojechać po żonkę w kierunku Ełku, dzieci zostają u dziadków na ciąg dalszy wakacji a Doma musi wracać do pracy. Jako że nie przepada za jazdą w trasie, umawiamy się na Olsztyn, ja tam dojadę rowerem ona samochodem i dalej już siadam za kółko ja.

Do Morąga jadę pociągiem, 3h się dłuży niemiłosiernie ale jakoś docieram na miejsce w towarzystwie 4 dzieciaków siedzących z oczami wlepionymi w smartfony... Ech ta młodzież. Na miejscu od razu wsiadam na rower i jadę. W planie 130km więc nie przygotowywałem się zbyt mocno, dwa bidony jakiś baton i tyle w temacie. Pogoda jednak szybko opróżniła moje zapasy napojów :) Ale od początku.

Z Morąga kieruję się na wschód i od razu trafiam na dziurawą drogę, choć przymiotnik dziurawa nie do końca odzwierciedla to coś po czym mi przyszło jechać... Wiem jedno, pierwsze 20km skutecznie odebrało mi frajdę z jazdy i wiem na 1000% że więcej tam nie wrócę.
Jak tylko skończyła się gmina Morąg i rozpoczęła się Łukta pod kołami pojawił się nówka asfalcik, mega mega fajnie. Dłonie odpoczęły od tarki i wreszcie mogłem się położyć na lemondce. Dalej trasa w sumie nudna, lekko pagórkowata, z niezłymi asfaltami, na chwilę zjechałem w bok aby zahaczyć o gminę Jonkowo i wróciłem na drogę w kierunku Ostródy.
Przed Ostródą musiałem kawałek przejechać po remontowanej 7-ce, a za Ostródą kawałek po płytach tymczasowo położonych w trakcie budowy nowego wiaduktu. Za Ostródą też zrobiłem pierwszy postój przy sklepie. Drożdżówa i cola jako niezbędnik postojowy oraz banan do tylnej kieszeni. Uzupełniłem też bidony bo okazało się że 50km przejechanych i ponad litr izotoników zniknął.

Z Ostródy dalej jadę na południe w kierunku Grunwaldu, jednak do samego muzeum nie zajeżdżam i mijam bokiem. Na horyzoncie widzę jedynie wysoki pomnik stojący na polu bitwy. Od teraz zmienia się też kierunek jazdy na NE a w związku z tym wiaterek, lekki bo lekki ale zaczął pomagać. Dobra gładka nawierzchnia i spokojnie można jechać 32-34km/h. Do Olsztynka docieram chwila moment, przejeżdżam przez centrum, całe w kostce brukowej :/ Heh Prostki mi się przypominają tyle że tu kostki jest sporo więcej.

Teraz czekała mnie wielka niewiadoma, nie pamiętam już kiedy ostatnio jechałem trasą Olsztynek-Olsztyn ale zawsze była to droga bardzo ruchliwa. Nic się w tej kwestii nie zmieniło, a dodatkowo trwają remonty na całej długości, w związku z czym jest wąsko, nierówno, tymczasowe odcinki objeżdżające wiadukty i generalnie nieciekawie.
W międzyczasie odbieram telefon od Dominiki że stoi w korku w Piszu, podczas gdy ja się spodziewałem jej już w okolicach Mrągowa. No cóż, chyba trzeba będzie pojechać za Olsztyn, może do Barczewa. Nie ma co płakać, przede mną miasto czyli parę km po dziurawych drogach i beznadziejnych DDRach. Po przejechaniu tego miasta jeden wniosek się nasuwa - jeśli masz na trasie przejazd przez Olsztyn, nie licz na dobre średnie z jazdy :/ światła, dziury, DDRy z płytek chodnikowych a ja patrzyłem jak mi Vavg spada i płakałem :)

Do Barczewa już po 16-ce bez problemu, zajechałem do sklepu, zjadłem mleko zagęszczone, popiłem wodą i po 20 minutach dojechała już Dominika. Zapakowaliśmy rower i już o 22:30 byliśmy w domu.

Wpadło 7 nowych gmin:
Morąg, Łukta, Jonkowo, Ostróda obszar wiejski i miasto, Grunwald, Olsztynek

Pokaż trasę GPS

Kierunek Białystok wzdłuż granicy

Wtorek, 19 lipca 2016 · dodano: 22.07.2016 | Komentarze 0

Cały dzień w ruchu. Rano prawie 2h basenu z dziećmi, głównie zabawa, ale przecież woda wyciąga :), potem poszliśmy na cypel i przeszedłem dwie trasy w parku linowym. Miałem dość. Pracowały mięśnie dawno nie używane i już czułem że będą zakwasy. Mój urlop zbliża się do końca a chwilowo pogoda się poprawiła więc decyzja była szybka. Jadę w nocy na rower.
Trasa wcześniej już zaplanowana do Białegostoku ale niekoniecznie najkrótszą drogą, przy okazji zaliczając kilkanaście gmin w województwie podlaskim.
Start o 21 z naszego domku gdzie spędzamy urlop, mijam Ełk i jadę krajówką na Białystok. Cały dzień wiatr wiał mocno a teraz jak na złość opadł z sił. Mimo wszystko pomaga więc korzystam ile mogę.
Do Goniądza jadę 65-ką, mijam Prostki, gdzie słynna kostka brukowa skutecznie mnie spowalnia, wskakuję  więc na chodnik i jadę slalomem między podpitymi lokalesami. Dalej nudy, tylko zimno się robi. W Goniądzu odbijam na wschód i robię krótki postój na batona, łyk coli i zakładam wiatrówkę.
Ruszam dalej i odczuwam pierwszy chłód. Znak pokazuje 32km do Suchowoli a pamiętam, że za nią odbijam na chwilę na północ po dwie gminy. Krajobraz się zmienia. Pojawiają się lasy i trochę bagien co przynosi większą wilgoć. Psuje się też droga. Jest sporo nierówności i dziur, więc jadę wolniej no ale przecież nie muszę się spieszyć, na pociąg do Ełku mam spory zapas czasowy.
Uciekają kolejne kilometry, zmęczenia nie odczuwam wcale. Mimo środka nocy mógłbym jechać bez lampki, ponieważ blask łysego pięknie oświetla mi drogę i mijane krajobrazy.
Za Suchowolą przecinam krajową 8kę i przez chwilę zastanawiam się czy z niej nie skorzystać, bo leci w moim kierunku ale zapierniczające tiry skutecznie studzą mój zapał i decyduję się mimo wszystko jechać z planem. Jedzie się przyjemnie na tyle że prawie przegapiłem mój zjazd :) Wracam na trasę a tam masakra, czyli droga z kamieni. Patrzę na mapę i widzę, że czeka mnie 7km gehenny. Co zrobić, jadę. Rower trzeszczy, koła stękają kiedy tempem żółwia toczę się po tej 'drodze'. W mniej więcej połowie znajduję jakiś leśny szlak szutrowy który prowadzi w kierunku ósemki, nie zastanawiam się długo i wybieram tą drogę. Strzał w dziesiątkę! Po szutrze jakoś się jedzie a do pięknej ósemki dojechałem w dziesięć minut. Aaaaaaaa gładki asfalt! Wspaniałe uczucie. Nie przeszkadzają tiry i spory ruch, liczy się tylko jazda :)
Tak dojeżdżam do Sztabina, gdzie skręcam na Lipsk. Droga znowu trochę gorsza ale to jest teraz wszystko nic w porównaniu z kamieniami pod kołami szosowymi...
W Lipsku postój nr dwa, cola, lion, rozciąganie i dalej. Znowu chłodno na początku i uczucie mija później niż przy poprzedniej pauzie ale to nic. Asfalt piękny, pojawiają się pierwsze garby i coraz częściej wyskakuje dzika zwierzyna. Jest fajnie.
W Dąbrowie Białostockiej skręcam na Nowy Dwór w kierunku naszej wschodniej granicy. Zanikają nowoczesne zabudowania, pojawiają się drewniane domy, strzechy, stare szopy i samotne psy, pełen folklor :)
Przed Kuźnicą świta, jest jasno i chłodno. Jadę przygraniczną drogą z dobrym asfaltem i ciągle góra-dół. Nie ma ścianek ale same długie garby. Przy drodze przypatrują mi się ciekawie sarny, lisy, jelenie, kilka łosi i zająców a nawet jestem na 95% pewien, że przed kołami biegła para wilków. Niesamowite.
Do Krynek docieram bez przeszkód. Jest 5:20 i mam ochotę na cole. Jakież było moje zdziwienie kiedy przy słynnym rondzie znalazłem otwarty mały sklepik :) Kupiłem drożdżówkę i cole, zjadłem na schodach i już w słońcu uderzyłem na Białystok. Ten odcinek mega nudny. Dziurawe drogi, spory ruch jadących do pracy ludzi, jedyny mega plus to dwa żubry które zauważyłem na skraju lasu. Piękny widok, nie dziwię się że noszą miano królów puszczy.
Od Supraśla było tyle aut że zdecydowałem się jechać biegnącą bokiem ścieżką. Chyba to była ścieżka ponieważ znak mi gdzieś umknął. Wjazd do Białegostoku straszny. DDR z nędznej kostki, duże uskoki i nierówności. Ktoś powinien dostać za to klapsa...
W centrum już piękny asfalt na DDRze, godny pozazdroszczenia.
Na dworzec trafiam 1,5h przed pociągiem. Zgodnie z planem :)

Zero zmęczenia, spać się nie chciało, wszystko ok. Jedynie tempo wyszło spokojne ale to wszystko przez Prostki i tą pieprzoną drogę z kamulców...

+15 gmin
Goniądz, Jaświły, Suchowola, Sztabin, Lipsk, Dąbrowa Białostocka, Nowy Dwór, Sidra, Kuźnica, Sokółka, Szudziałowo, Krynki, Supraśl, Wasilków, Białystok

Pokaż trasę GPS

Po cztery gminy

Niedziela, 10 lipca 2016 · dodano: 10.07.2016 | Komentarze 1

Jadę załatać lukę w gminach. Cel - Suwałki i trzy okoliczne gminy.
Pobudka rano 5:30, za oknem pochmurno i wieje :/ Cholera wiedziałem, że ma wiać ale nie sądziłem, że od rana.
Zjadłem coś małego i w drogę. Chłodno...

Od Ełku do Augustowa krajową 16tką, zero ruchu, wiatr w plecy, więc leciałem niemalże bez siły a kilometry zostawały w tyle.
W Kalinowie przez chmury przebiło się słońce i jest od razu lepiej. Może jeszcze nie grzeje ale zmieniło się moje nastawienie i momentalnie odeszło zamulenie.

Przez Augustów sprawnie, bez postojów, w bidonach jeszcze sporo więc jadę dalej. Na trasie Augustów Suwałki zbudowano jakiś czas temu nową drogę więc stara jest mniej używana i dobrze. Nie jest to może asfalt pierwszych lotów ale jechało się przyjemnie. Zaliczona pierwsza gmina - Nowinka. Wiatr od Augustowa boczny z lewej strony i niestety przeszkadzający. Stale się wzmaga. Nie będzie przyjemnie.

Suwałki zafundowały mi parę postojów na światłach i bruk w centrum ale nie narzekam i jadę dalej. Do Jeleniewa, ostatniej nowej gminy na dziś zostało 10km i zaczynają się hopki. Miałem w planach posłuchać się rady Pawła i jechać za Jeleniewo aby rzucić okiem na podobno piękne widoki na Rezerwat Rutka ale wiatr skutecznie ostudził mój zapał i od razu odbiłem na zachód. Zostało 90km i wiatr w mordę.

Bez sensu było się szarpać, więc od razu zluzowałem tempo. Wiatr szarpał niemiłosiernie a kilka ostrych hopek dołożyły swoje. Na 100 km odcięło mnie :/ Wyjazd na prawie 200km bez śniadania to był najgłupszy pomysł miesiąca :/ Zatrzymałem się na jakimś szczycie, wciągnąłem jedyny żel jaki miałem ze sobą i postanowiłem się zatrzymać w pierwszym otwartym sklepie.
Żel trochę pomógł i jako tako mogłem jechać dalej.

W Filipowie postój w sklepie, już tu kiedyś byłem, puszka coli, mars i w drogę. Jest ok. Z Filipowa do Bakałarzewa piękna trasa, wąski dobry asfalt, wzdłuż jezior, mega fajnie.
Z Bakałarzewa postanowiłem jechać na Olecko. Wiatr wiał okrutnie i stwierdziłem, że lepiej teraz się z nim przemęczyć a od Olecka do Ełku przetoczyć się z bocznym. Tak też zrobiłem. Trasa się skróciła ale to nic.
W Stradunach zatrzymałem się jeszcze na 15 minut u rodzinki i dotarłem do domu.
65tka z Olecka do Ełku ruchliwa jak cholera, do tego dziurawa, więc musiałem dołożyć sporo energii na stałą czujność. Auta śmigały z dużymi prędkościami a ja się raptem czułem taki malutki :)

Cel osiągnięty, dziura w okolicach Suwałk załatana, cztery nowe gminy wpadły:
Nowinka, Suwałki obszar wiejski, Suwałki miasto, Jeleniewo.

Na Roztocze się toczę...

Sobota, 2 lipca 2016 · dodano: 05.07.2016 | Komentarze 4

Planu na ten wyjazd nie było, ale Paweł od jakiegoś czasu wspominał o grupowym przejeździe na Roztoczu organizowanym przez Mariusza. Tym razem fajnie się złożyło, że moje magiczne plany wakacyjne uległy zmianie i mogłem udać się 500km na południe kraju aby przejechać się 500km na rowerze :)

Zbiórka ustalona została na piątkowy wieczór, w planie ognisko, piwko i pogaduchy, a aura postanowiła nam zrobić psikusa i wszystko pozmieniać. Okazało się, że z soboty na niedzielę miał nad nas napłynąć front burzowy więc zamiast ruszyć w trasę w sobotę rano, wystartowaliśmy w piątek o północy :) Słabo, bo byłem niewyspany i po 5h monotonnej jazdy samochodem, a z drugiej strony dobrze bo zaczynamy bez słońca, a na sobotę zapowiadano patelnię, choć nawet w najczarniejszych snach nie spodziewaliśmy się, że będzie aż tak źle.

Start o 00:20 i od razu kierunek Sandomierz. Ruszyłem na długą górę i w sumie później nie żałowałem wyboru, miałem stały komfort. Do pierwszego postoju 100km, sprawnie szło więc dojechaliśmy w miarę szybko. Na rynku bułka, picie,rozprostowanie kości i ruszyliśmy dalej w poszukiwaniu stacji i kawy. Na miejscu duża kawa i spora przerwa.

Od Sandomierza miały się zacząć pojawiać pagórki, bo do tej pory było płasko, i tak też się stało. Do Annopola wzdłuż Wisły, pojawiło się trochę mgieł więc wilgoć dała odczucie chłodu, ale bez dramatu.
Kryzys senny.... Jechałem z jednym okiem zamkniętym i spragnionym wzrokiem obserwowałem każdy przystanek. Było źle, na tyle źle że zacząłem przekonywać grupę aby jechali beze mnie podczas gdy ja bym zamknął oko na kilkanaście minut. Paweł mnie poratował i przejechał ze mną w parze kilka km gadając. Poprawiło się i pierwszy kryzys minął. Później już tak źle nie było.

Od Annopola pierwsze hopki, potem im bliżej Kraśnika coraz większe i większe, ale nadal akceptowalne. Co było nieakceptowalne to słońce. Mimo wczesnej pory paliło jak diabli co dało się czuć na rękach i karku. Zacząłem też czuć parzące stopy. Szybko. Za szybko ale cóż, jedziemy dalej.

W Kraśniku kolejny duży postój pod sklepem, jedzenie, zimne napoje, zmiana na krótki rękaw. Na tyłek wypróbowałem maść zrobioną przez żoneczkę i muszę przyznać że działała, chłodziła, znieczulała, było git. Na dłonie wylałem fiolkę lignocainy na próbę i nie wiem czy to psycha ale poduszki przestały szczypać :) Warte przetestowania :)

Od Kraśnika było już tylko gorzej. Na starcie spod sklepu dostaliśmy w twarz ścianą duchoty. Słońce nas męczyło, tempo wyraźnie spadło, grupa się rozjeżdżała na podjazdach, a Wojtek coraz częściej zaczynał temat szukania dworca PKP. Grupa słabła psychicznie i widziałem, że chęci na dalszą jazdę malały z godziny na godzinę.
Czarę goryczy przelał podjazd przed Szczebrzeszynem. Patelnia PATELNIA!! upał, zero wiatru, zero drzew i muchy, masa much sprawiły razem, że i ja zacząłem myśleć o skróceniu trasy.
Decyzję postanowiliśmy podjąć w Szczebrzeszynie, bo tam mieliśmy zaplanowany obiad. Poszło szybko, postanowiliśmy zrobić zdjęcie z chrząszczem i udać się w linii  prostej do Lublina na PKP a stamtąd pociągiem do Dęblina.
Do Lublina zostało 80km a wiadomość o skróceniu trasy nie wpłynęła pozytywnie na nasze głowy,jechaliśmy bez chęci, postoje co 20km, zimne napoje. Do tego Wojtka zaatakowały wirki a Paweł złapał gumę.

Zdążyliśmy nawet na wcześniejszy niż planowaliśmy pociąg ale nie było miejsc na rowery więc poczekaliśmy na regio i spokojnie doturlaliśmy się po szynach do Dęblina. Stamtąd jeszcze 22km bardzo wolno do Garbatki, gril, piwko i wszyscy padli jak zabici.

No cóż, z pogodą nie ma żartów, myślę że decyzja była dobra, z kręcenia też należy mieć przyjemność a nie walczyć o każdy km w upale.

Pokaż trasę GPS

Wpadły 32 gminy:
Annopol, Bychawa, Dęblin, Głusk, Goraj, Gołcieradów, Jabłonna, Krzczonów, Lublin, Radecznica, Sułów, Szczebrzeszyn, Trzydnik Duży, Turobin, Wilkołaz, Wysokie, Zakrzew, Zakrzówek, Ciepielów, Garbatka-Letnisko, Lipsko, Policzna, Sieciechów, Zwoleń, Dwikozy, Obrazów, Ożarów, Sandomierz, Tarłów, Wilczyce, Wojciechowice, Zawichost

Lemondka po korektach daje komfort jazdy,rower sprawił się bardzo dobrze,martwią mnie nadal stopy...